Edvard "Edi" Regan Merfi (eng. Edward "Eddie" Regan Murphy) (rođen 3. aprila 1961. godine) je američki glumac i komičar, dobitnikZlatnog Globusa (Golden Globe), Gremi nagrade (Grammy Award), nagrade Skrin Aktors Gild (Screen Actors Guild) (na srpskom, Nagrada esnafa filmskih glumaca), a bio je nominovan i za nagradu Oskar, Američke filmske akademije. Edi Merfi, okušao se takođe i kao pevač, ali bez nekog većeg uspeha. Edi je započeo svoju karijeru u Ruzveltovom centru mladih (Roosevelt Youth Center), u Njujorku na Long Ajlendu, gde je i odrastao. U 19. godini on postaje izvođač u NBC-ovom šou programu “Subotom uveče uživo” (Saturday Night Live), nedugo pošto je maturirao u Ruzveltovoj junior-senior srednjoj školi (Roosevelt Junior-Senior High School). U njegove uloge bile su uključene: parodija Bakveta (Buckwheat) iz Malog Raskala (Little Rascals) i crnački-geto verzija (inner-city black version) Fred Rodžersa (Fred Rogers) poznata kao “Mister Robinson” ("Mr. Robinson"). Bivši “SNL” (SNL) pisac Margaret Humpert (Margaret Humphert) izjavila je da su Edi Merfi i Bil Mari (Bill Murray) dva najtalentovanije čoveka u istoriji šou biznisa. Marfi napušta šou sredinom sezone 1983–1984, pojavljujući se u ostatku te sezone samo u filmovanim skečevima.
Merfi je kasnije glumio u mnogim komedijama uključujući u to i seriju filmova “Policajac sa Beverli hilsa” (“Beverly Hills Cop”), postajući tako jedan od najviše plaćenih glumaca u Holivudu. Bio je počastvovan nominacijama za Godlen Globus (Zlatni globus) nagradu za najboljeg glumca u komedijama i mjuziklima, za njegove uloge u filmovima “Policajac sa Beverli Hilsa” (Beverly Hills Cop), “Berza” (“Trading Places”) (kod nas prikazivan takođe pod nazivom "Kolo sreće") i “Otkačeni profesor” ("The Nutty Professor"). U 2007. godini dobio je nagradu Zlatni globus za ulogu u filmu “Devojke iz snova” (“Dreamgirls”).
On je dobro poznat i kao “pozajmljivač glasa” (voice actor) za uloge Pi-Džeja i Magarca u seriji “Šrek” (“Shrek”) i ulogu kineskog zmaja Mušu u Diznijevom “Mulanu” (“Mulan”), u produkciji Kompanije Volta Diznija. Marfi je učinio značajan otklon od ostalih i po tome što je glumio u više filmskih serijala nego bilo koji drugi glumac u Holivudu. U ove njegove filmove ubrajaju se “Policajac sa Beverli Hilsa II” (1987) “Novih 48 sati” (Another 48 Hrs) (1990), “Policajac sa beverli hilsa III” (1994), “Doktor Dulitl 2” (2001), “Otkačeni profesor II” (2000), “Šrek 2” (2004) i dolazeći “Šrek 3” (2007).
U nekim od svojih filmova on je igrao višestruke uloge kao dodatak njegovom glavnom liku, kao u filmovima, “Dolazak u Ameriku” ("Coming to America"), gde igra četiri radikalno različita karaktera, zatim “Otkačeni profesor”, gde je odglumio većinu članova Klamps klana, i u filmu koji je prikazan 2007. pod nazivom Norbit (“Norbit”). Još jedan zaštitini znak Edija Marfija je njegov duboki, zarazni i u značajnoj meri šašavi smeh (“eHeHeH” - smejanje u "rikverc"). U anketi iz 2005. godine vezanoj za izbor “Komedijskog Komičara” (“The Comedian's Comedian”) on je izabran u vrh top liste među 50 najboljih uloga u komedijama ikada odigranih, i to od strane svojih kolega komičara i drugih učesnika komedija. Edi Marfijev stariji brat, Čarli Marfi, je takođe glumac, od skora najviše poznat zahvaljujući njegovom pojavljianju u “Čapelovom šou” (“Chappelle's Show”)
Rani dani
Edi Merfi je rođen u Bruklinu, Njujork. Njegov otac, Čarls Merfi (Charles Q. Murphy), po zanimanju policajac i uz to još i komičar amater, napustio je porodicu kada je Edi imao tri godine, da bi kasnije bio izboden do smrti, u vreme kada je Ediju bilo osam godina.[1]. Edi i njegov brat Čarli i polubrat Vernon Linč, junior, (Vernon Lynch, Jr.) odrastali su uz njihovu majku Lilijen Merfi (Lillian Murphy), službenicu telefonske kompanije, i njihovog poočima Vernona Linča (Vernon Lynch), koji je bio poslovođa u Brejersovoj (Breyers) fabrici sladoleda. Merfija su smatrali za izvanredno pametno i bistro dete, ali umesto da se oproba u nekim od programa predviđenih za mlade talente, on je najveći deo vremena trošio na izvođenje imitacija i pričanje viceva pred publikom, zapostavljajući tako "školovanje" svoga talenta. Negde u uzrastu od 15 godina, on je počeo da piše i izvodi svoje sopstvene programe zajedno sa njegovim partnerom, komičarem Mičelom Kiserom (Mitchell Kyser), u omladinskim centrima i lokalnim klubovima, jednako kao i u pred publikom Ruzveltove srednje škole. Ovi programi bili su pod velikim uticajem Bila Kozbija i Ričarda Prajora. Prema rečima njegovog bivšeg menadžera, Ujime (Ujima), koji je prvi put upoznao Merfija kada su se on i Kiser prijavili na audiciju za šou talenata koji je održan jula meseca, 1977, "Edi bi tada, svakome ko bi hteo da ga sluša, rekao da će njegovo ime ući u "svakodnevnu upotrebu" do vremena kada mu bude 19. godina, i da je to upravo ono što će se tačno desiti."
|
|
|
|
|
|
|