Banjalucka Gimnazija, kao i sve gimnazije u svijetu, u okviru svog plana i programa ,ima zadatak da obezbijedi razmjenu ucenika. Vec duze vrijeme odrzavamo odlican kontakt sa gimnazijom iz Kragujevca. Od prije dvije godine odlucno se krenulo u ostvarivanje mnogo veceg projekta. Iako zivimo u zemlji koja nije clanica Evropske unije, postali smo ucesnici projekta, koji je obezbijedila ambasada Velike Britanije i nasa skola. Nasi ucenici su posjetili grad Exeter u Engleskoj sa kojim je saradnja zapocela boravkom nasih profesora u ovom gradu 2002. godine. Ucenici su isli u pratnji profesora informatike Zeljka Grbica,i profesorica engleskog jezika.

U oktobru prosle godine nekoliko nasih ucenika ugostili su svoje vrsnjake iz Exetera. Tilia Bogdan, Milos Crnadak, Aleksandra Crnobrnja, Marija Knezevic, Aleksandar Nisavic, Lela Florijan, Slaven Vrhovac i Marija Njezic druzili su se nekoliko dana sa svojim vrsnjacima iz Engleske. Nakon njihovog povratka u Englesku ostalo je otvoreno pitanje, kada ce oni ugostiti svoje domacine iz Banjaluke? Ali ne samo pitanje nego i problem. Nedostatak finansijskih sredstava usporavao je i otezavao njihov odlazak u Exeter. Iznenadjenje je uslijedilo kada je petnaestogodisnja Cloe poslala pismo u London, ministru u Vladi Velike Britanije, Benu Bredshowu, kojim je skrenula paznju na nemogucnost njihovih domacina u Banjaluci da ih posjete. U cilju ocuvanja saradnje koja povezuje udaljene i razlicite krajeve, Ambasada Velike Britanije u Banjaluci pruzila je potrebnu finansijsku pomoc nasoj skoli. Nasim mladjim kolegama omoguceno je da od 20. do 29. februara ove godine posjete grad Exeter.

Grad Exeter nalazi se na jugu Engleske, 370 km udaljen od Londona. Industrijski grad u kome nema pretjerane uzurbanosti, ostavio je odlican utisak na nase ucenike. Na njih je utisak ostavio sam let avionom i pravila u ponasanju kojih su se ,kazu oni, u potpunosti pridrzavali. Nakon leta Zagreb - London otputovali su vozom u grad Exeter. Imali su priliku da pored srednje skole posjete i Exeter koledz. Najteze im je palo sto su na casu u gimnaziji morali provesti 60 minuta, a na koledzu cak 90 minuta. Ipak, susreli su se sa nastavom za koju kazu da je interaktivna u pravom smislu te rijeci i odlicnom saradnjom profesora i ucenika. Niko ne strahuje od lose ocjene, ali se zato tokom cijelog semestra spremaju za ispit koji slijedi na kraju. Pored sportova koji su zastupljeni i kod nas, ucenici se mogu baviti i macevanjem. Studenti Exeter koledza svake subote pripremaju prezentacije koje se odrzavaju po parkovima. Goste iz Banjaluke primila je i gradonacelnica grada Exeter, a njen pomocnik proveo ih je kroz gradsku vijecnicu. U gradu Plymouth posjetili su nacionalni akvarijum i klizaliste. Plimotski nacionalni akvarijum je najveci sistem akvarijuma u Evropi ciju nam je velicinu predocila ucenica Lela Florijan, rekavsi da se u njemu nalazi pet miliona litara vode.

Najvece iznenadjenje uslijedilo je u Londonu. Obici samo ulice Londona znaci mnogo, ali njih je zadesila jos veca cast. Prvo su posjetili London eye . To je veliki tocak na rijeci Temzi sa koga se u toku voznje, koja traje 30 minuta, vidi cio London. A onda su dozivjeli nesto na cemu im zavide njihovi domacini. U Kuci parlamenta primio ih je Ben Bradshow i dozvolio im da prisustvuju sjednici Vlade. Domacin nase Marije Knezevic je rekao kako on to prizeljkuje cio svoj zivot i ukazao joj na cast koja im je ukazana. Usli su i u zgradu Sekspirovog pozorista i muzej. Stajali su pred pozornicom na koju su imali cast da stanu glumci koji su tumacili likove iz tragedija poznatog pisca.

Druzenje profesora i ucenika na obe strane ipak je ostvareni cilj koji je najdrazi. Svi su znali da je prijateljstvo izmedju grada Exeter i Banjaluke kao i njihovih predstavnika glavni povod ove saradnje, pa je zbog toga ono i izaslo u prvi plan. Kada su u utorak 9. marta nasi ucenici govoril o ovoj posjeti pred predstavnikom ambasade Velike Britanije u Banjaluci,Robom Kontraktorom, posebno se izdvojila prica Tilie Bogdan koja je govorila o ostvarenom prijateljstvu. Govorila je kako su svi zajedno trcali ulicama Londona, napravili privatnu zurku tokom voznje u London eye, pomagali jedni drugima kada su stali na klizaljke ,padali, i isli na kuglanje. Nestala je i razlika izmedju profesora i ucenika. Postala je to jedna cjelina koja je odlicno funkcionisala jer su u njenoj srzi mladost, potreba za druzenjem i upoznavanjem novog.

Na dolazak nasih djaka u Exeter,paznju je obratio i dnevni casopis “Express & Echo”. U tekstu pod naslovom “Pupils link for future of hope” govorilo se o ostvarenoj saradnji i prikazan je momenat kada je jedan od ucesnika projekta, gospodin Mark Perry, urucio nasem profesoru Zeljku Grbicu videofon, poklon nasoj skoli.

Predstavnik ambasade Velike Britanije u Banjaluci izasao je pred ucenike i nasu direktoricu sa rijecima kako mu je zaista drago sto je njihova ambasada ulozila sredstva u ovakav projekat. Cestitao je direktorici, profesorima i ucenicima zbog lijepog utiska koji su ostavili na njihove domacine u Exeteru i prijateljstva koja su podijelili sa njima. Istakao je znacaj ovakvih putovanja i druzenja, kako bi se bolje razumjeli razliciti nacini vodjenja nastave i metode, ali i kako bi se identifikovali problemi. Naglasena je i posebna veza izmedju dva dijela Evrope koja se po mnogo cemu razlikuju. Drago mu je sto su nasi putnici posjetili i svete kuce katolicke i islamske zajednice.

Kao i na pocetku pres konferencije u citaonici, tako i na kraju, direktorica se morala jos jednom zahvaliti ambasadi Velike Britanije. Ucinjeno je veliko djelo. Ocuvana je saradnja na kojoj su beskrajno zahvalne obje strane. Tuzno je samo sto je za svaki ovakav gest neophodno mnogo novca, ali je jos veca sreca, sto se sa dovoljno truda mogu pronaci ljudi kojima je stalo do kvalitetnog skolovanja.

U oktobru ove godine ocekuje se dolazak gostiju iz Engleske. Doci ce u nas grad mladi za ciji narod kazemo da imaju cudan smisao za humor, i iz cije je zemlje krenuo talas rok muzike, kako bi se oni i nasi djaci zajedno smijali, druzili i plesali. Sigurno ce ih nasi gimnazijalci opomenuti da malo sporije govore kako bi ih bolje razumjeli, ali da slobodno koriste sleng, zanimljiv je! Mi se najiskrenije nadamo da cemo im moci sa sigurnoscu reci: “ Vidimo se uskoro!”. Nadamo se da ce susreti tinejdzera iz ova dva grada biti nastavljeni!