SAMBA

Samba potice iz Brazila.Plesala se a i danas se plese kao festivalski ples na ulicnim festivalima i proslavama tj na karnevalima.Prije 1914.godine samba je bila poznata pod brazilskim imenom "MAXIXE". Prvi put je predstavljena u Americi na Brodveju u predstavi "Ulicni karneval" krajem dvadesetih.Tek poslije Prvog svjetskog rata samba je postala popularna i u Evropi.

Da bi docarali karakter sambe igraci moraju da daju osjecaj veselosti i zivahnosti, stalnog koketiranja i da te teze bogatstvu interpretacije.Mnoge figure koje se danas koriste  u sambi zahtjevaju veliku pokretljivost u predjelu karlice i stomaka. Ono sto je tehnicki i karakterno tipicno za sambu je tzv bauns - karakteristicni i zahtjevni pokreti karlice koji su konstantni u vecini figura.  Rijetke su figure bez baunsa u sambi ali upravo one koje ga imaju najbplje pokazuju karakter sambe. Samba je vrlo energican ples ali i tehnicki zahtjevan i potrebno je mnogo vremena da bi je neki plesac savladao. Samba u sportskom plesu treba da je energicna,ritmicki raznolika a partneri trebaju da pokazu konstantno i energicno(ali kontrolisano) kretanje. Samba je omiljena medju plesacima ali i publikom zbog svoje energije ali i vrlo ritmicki ispunjene muzike.

CHA CHA CHA

Prvobitno poznat kao Cha-Cha-Cha postao je popularan oko 1954.godine.Ovaj ples je postao od mamba. U sporom mambo tempu postojao je jasan zvuk u muzici na koji su ljudi poceli da plesu, nazvavsi taj korak "Triple" mambo tj trostuki  mambo. Na kraju se razvio u poseban ples danas poznat pod nazivom Cha Cha Cha.

Ples se sastoji od tri brza koraka ( trostruki korak ili cha cha cha ) i dva sporija koraka. Interpretacija muzike cha cha cha stvara osjecaj srece , bezbriznosti i atmosferu igranke. Cha cha cha vodi porijeklo iz Kube ali mozemo reci da su korijeni svih latinoamerickih plesova zapravo u Africi i to zbog temperamenta stanovnistva. Svakako ovi plesovi poticu i  iz Juzne ( Latinske ) Amerike.

Cha cha cha svakako privlaci paznju publike zbog svoje harizme. karakteristicne energije ali i zavodnicke atmosfere medju partnerima. Interesantan je i zbog nekih vrlo atraktivnih figura koje uglavnom najbolje prezentuju profesionalci. Sto se tice tehnike cha cha cha tipican je zbog konstantne pokretljivosti kukova, rotacije ali i brzih kratkih pokreta nogu i stopala.

Rijec "rumba" je opsti termin koji ukljucuje raznovrsne nazive (npr. Son, Danzon, Naningo, Guagira..). Tacno znacenje ove rijeci se razlikuje od ostrva do ostrva.Postoje dva izvora ovih plesova: jedan je spanski a drugi je africki. Iako se glavni razvoj odigrao na Kubi, slicni plesovi su se razvili i na drugim  Karipskim ostrvima, odn uopste u latinskoj Americi.

Rumba uticaj stigao je u Ameriku u 16.vijeku sa dolaskom crnih robova iz Afrike. Originalni rumba folk ples je ustvari pantomima seksa koja se brzo plese sa izrazenim pokretima kukova i sa senzualno agresivnim stavom muskarca i odbrambenim stavom zene. Medjutim uloge ponekad mogu biti zamenjene ali to sve zavisi od same koreografije i njene ideje koju plesni par prenosi publici.Partnerka je ta koja svojim senzualnim, izrazenim pokretima i facijalnom ekspresijom treba da zavede muskarca tj partnera ali dio svoje energije prenosi i na publiku. Partner da bi izrazio svoju muskost treba da bude istovremeno i "cool" tj hladan ali i senzualan.Tzv "Partnering" ili medjusobna komunikacija u ovom plesu je najvise izrazena.

U Evropi uvodjenje LA plesova a narocito rumbe duguje mnogo entuzijazmu ali i sposobnosti interpretacije Monsieur Pierre koji je zajedno sa svojom partnerkom Doris Lavelle prezentovao i popularizovao ne samo rumbu nego sve latinoamericke plesove u Londonu.

Dzajv donesen iz Amerike je, u principu, razvijen iz plesa zvanog "Jitterburg" eliminacijom svih akrobacija i preciscavanjem tehnike.Prvi opis dzajva dao je londonski ucitelj plesa Victor Silvester i objavljeno je u Evropi 1944.godine. Boogie, Rock and Roll i americki Swing su takodje uticali na ovaj ples. Dzajv je veoma brz i energican ples. To je poslednji ples koji se igra na plesnim turnirima i zato plesaci moraju da pokazu da ih prethodna cetiri plesa nisu umorila i da su spremni da igraju jos dugo bez veceg napora. To dakle podrazumijiva da su plesaci kondiciono spremni da izdrze ne samo svih pet plesova u jednom krugu vec u svim kvalifikacijama. Na jacim i priznatijim turnirima gdje se prijavljuje preko stotinu parova, kao sto su OPEN i IDSF (to su takmicenja sa licencom internacionalne plesne sportske federacije tj- eng. Internacional Dance Sport Federation ) takmicenja, ti parovi moraju da prodju kvalifikacije pocevsi od osmina cesto i od sesnaestina finala. Zbog toga vrlo cesto te kvalifikacije traju satima, ali upravo na kraju dzajv je taj ples koji pokazuje njihovu fizicku spremnost,energiju i volju za ulaskom u dalji krug.

Iako su neke akrobacije eliminisane iz dzajva, ipak on je poznat po svojim interesantnim figurama, kikovima, brzim okretima i izrazitim linijama. Sto se tice tehnike, igraci trebaju da daju osjecaj veselosti,zivahnosti tj osjecaj igranke kako bi u potpunosti docarali karakter ovog plesa. U osnovnim figurama , ali i u svi ostalim moraju biti prisutni swing i ritmicki precizan rad stopala.

POCETNA STRANA